İnsan suresi 29. Ayet “Dileyen Rabbine bir yol tutar.” diyor.

Bu ayet gereğince demek ki önce irade gösterip bizim bir adım atmamız gerekiyor. Bu adımı nasıl atacağız? Önce şunu anlayacağız: Biz ilah değiliz, bizim Allah karşısında hiçbir gücümüz kuvvetimiz yok. Güç ve kuvvet, Allah bize verdiği için var. İstediği zaman gücü ve kuvveti bizden çekip alır. Dünyadan on milyarlarca insanın göçüp gittiği gibi biz de göçüp gideceğiz. Bu dünyada misafir olduğumuzu anlayıp ona göre davranmamız lazım ama biz ev sahibi gibi davranıp bir de ev sahibinin işlerine karışıyoruz. O da yetmezmiş gibi başka misafirlerin de işlerine karışıyoruz. Kendimizce ev sahipliğini mülkün ebedi sahibinin elinden almaya çalışıyoruz. Peki, size misafir gelse ev sahipliğinizi elinizden alıp sizi görmezden gelse veya iş yerinizde sizin altınızda çalışan bir kişi sizi dinlemese hep kendi istediklerini ve dediklerini yaparsa ne kadar dayanabilirsiniz. Bir gün, bir hafta, bir ay, bir yıl?.. En sabırlınızın bile çok fazla dayanabileceğini sanmıyorum. Kimse Malikliğinden ve Melikliğinden ödün vermez. Peki, ebedi göklerin
ve yerin mülkünün sahibi ödün verir mi sanıyorsunuz? İşte dünyada başımıza gelenlerin nedeni budur.